Iedereen heeft een rugzakje.
Je draagt het je hele leven bij je.
In de loop van de jaren vul je het met spulletjes; levenslessen, ervaringen, pijn, verdriet, liefde, geluksmomenten, …
Sommige spullen koester je. Het maakt je blij.
Die spulletjes moet je eruit kunnen halen; het vastpakken, er naar kijken, er over praten, het laten zien, er mee spelen…… en dan weer netjes terugstoppen.
Soms komt er ook rommel in je rugzak. Die rommel moet je af en toe wel opruimen, anders wordt het een puinhoop. Het stapelt zich op en je raakt het overzicht kwijt.
En dan wordt je rugzak een last.
Een zware last op je schouders die je met je mee draagt.
Dat is niet fijn, want dat zorgt voor pijn.
En als je daar te lang mee blijft lopen wordt die pijn chronisch.
Je weet dan niet meer wat de oorzaak van die pijn is.
En die mooie spulletjes in je rugzak verdwijnen steeds verder naar onder.
Dan kan het fijn zijn als iemand samen met jou die rugzak gaat opruimen en ordenen, zodat die mooie spulletjes weer zichtbaar en tastbaar worden.
Hoe?
Dat kan op verschillende manieren.
Je hoeft de route niet te weten. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden.
Je pakt je rugzak, vervolgens de hand van die ander en je gaat op pad…. samen!
Je hoeft niet de hele trap te zien om de eerste stap te zetten.